Tegenwoordig is een kopje thee in Groot-Brittannië meer dan alleen een drankje; het is een gevestigde traditie, gerespecteerd en geworteld in de Britse cultuur, die al eeuwen bestaat. Vanaf het moment dat het nieuws wordt aangekondigd, of het nu goed of slecht is, tot een informele bijeenkomst tussen familie of vrienden; er staat altijd een kopje thee klaar.
Of het nu licht of donker wordt geserveerd, met of zonder melk, met of zonder suiker – de warme, geruststellende drank is verkrijgbaar in verschillende vormen, maar er is één ding dat al deze vormen gemeen hebben, van het verste uiteinde van Schotland tot de meest zuidelijke uithoeken. van Cornwall: een sterke loyaliteit aan de drank zelf.
Deze loyaliteit aan thee is op verschillende manieren gecultiveerd en wordt weerspiegeld in de statistieken van de theeconsumptie; uit een onderzoek bleek dat 85% van de volwassenen in Groot-Brittannië het regelmatig dronk. Deze sterke band met thee komt voort uit de geschiedenis van de drank in het land, toen deze in de jaren 1660 werd geïntroduceerd door Catharina van Braganza toen ze met koning Charles II trouwde. Destijds werd het gezien als een elitaire drank, vanwege de hoge kosten voor het importeren van theebladeren uit het buitenland – zozeer zelfs dat de keizerlijke Chinese regering een monopolie op de productie en verkoop van de theebladeren afdwong.
De exclusiviteit van de drank betekende ook dat de noodzakelijke bereidingstechnieken de theeproductie tijdrovender maakten; het moet perfect worden gebrouwen naar de smaak van de consument, wat betekent dat het maken van thee doorgaans een langdurig en doelgericht proces was voor de makers. Alle productiestappen waren nodig om ervoor te zorgen dat thee de drinkers bereikte, een perfectie waar alleen Britten bekend mee waren. Ondanks dat thee in het verleden duur was, is het tegenwoordig een handelsartikel dat voor iedereen toegankelijk is, en sommigen zeggen dat het daardoor nu net zo populair is als alle andere dranken in het land.
Ondanks deze wijdverbreide toegang wordt de traditie van het drinken van thee nog steeds gerespecteerd en hooggehouden; van de ‘high tea’-bijeenkomsten in de middag tot de theetijdfixes van ‘bouwersbrouwsels’. Het is een integraal onderdeel geworden van het weefsel van de Britse samenleving en haar rituelen. Voor sommigen wordt het bijna gezien als een vorm van therapie, met de harde en snelle routines die daarmee gepaard gaan, tot de momenten van ontspanning die worden ervaren nadat een kopje thee is gedeeld.
Zelfs in 2020 zou het drankje in Groot-Brittannië nog steeds gevierd moeten worden, ondanks zijn veranderende vorm en populariteit; een geliefde traditie en een sterk symbool van de natie.
Ceremoniële oorsprong en verbindingen
De aanwezigheid van thee in de Britse cultuur reikt veel verder dan de wijdverspreide beschikbaarheid ervan vandaag de dag en is gekoppeld aan enkele gedenkwaardige gelegenheden en ervaringen. De eeuwenoude Japanse theeceremonie heeft bijvoorbeeld de manier bepaald waarop veel Britten tegenwoordig kopjes thee ontvangen en waarderen. Deze ceremonie, die wordt gebruikt om respect en dankbaarheid jegens de gastheren te tonen en uit te drukken, is een ritueel dat zijn weg heeft gevonden naar de voorouders van British Tea.
Het ontwerp van het theeservies zelf, dat vaak bestaat uit matcha-kommen, theekopjes en een traditionele stijl, herinnert aan de ceremoniële setting van het theedrinken en dient om de deelnemers te herinneren aan de betekenis van het ritueel – iets dat nog steeds zeer gewaardeerd en gerespecteerd wordt. in het moderne Groot-Brittannië.
De koninklijke familie, die vaak thee schenkt aan hun hof, is een ander voorbeeld van deze eeuwenoude traditie en cultuur. Niet alleen een informele pauze voor plezier, maar vanaf de 17e eeuw gebruikt als politiek instrument: als diplomatie en een teken van respect tussen naties, waarbij gastheren theekransjes organiseerden voor hun commentatoren en buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders; en vaak werden thee en toebehoren als geschenk gegeven ter gelegenheid van internationale verdragen en handelsovereenkomsten.
Gezondheid revolutionair
Naast het tot stand brengen van verbindingen tussen landen, werd thee in Groot-Brittannië ook een revolutionaire gezondheidsdrank. In de 18e eeuw begonnen sommige Britse artsen thee te bestempelen als een geschikte redder voor alle kwalen die zich voordeden, en beweerden dat het de remedie was tegen elke ziekte; terwijl anderen waarschuwden voor de gezondheidsrisico’s die de drank met zich meebracht. Ongeacht de debatten is één ding zeker: de Britten raakten enthousiast over het idee om thee te gebruiken om een goede gezondheid te bevorderen en begonnen het vaker te drinken.
Tegenwoordig weten we dankzij de vooruitgang in onderzoek dat thee de algehele gezondheid kan verbeteren – van de antioxidantrijke eigenschappen, het vermogen om te rehydrateren en de gezondheidsbevorderende vitamines en mineralen tot de potentiële hartvriendelijke voordelen. Het drinken van thee wordt ook gezien als een een geweldige manier om stressniveaus te beheersen, met mindfulness-benaderingen waarbij een kopje thee wordt bereid en gedronken, wat de mogelijkheid biedt om te vertragen en op te laden, opnieuw te concentreren en het bewustzijn te vergroten.
Nationale obsessie
Tegenwoordig is het duidelijk dat het kopje thee in Groot-Brittannië zijn hoogtepunt van populariteit heeft bereikt en een nationale obsessie is geworden. Bovendien kan thee, dankzij het scala aan melanges dat nu beschikbaar is, worden afgestemd op de individuele smaak en voorkeuren, evenals op de verschillende gelegenheden waarbij ervan kan worden genoten – van luxe afternoon tea tot eenvoudige gedeelde thee.
Zoals eerder vermeld, is thee vanwege zijn culturele betekenis in Groot-Brittannië meer gaan vertegenwoordigen dan alleen een drank. De symboliek ervan heeft geholpen identiteit, ideologie en zelfgevoel vorm te geven.
De aanwezigheid van thee is ook terug te vinden in verschillende kunstvormen, zoals literatuur of muziek. Een voorbeeld hiervan is te zien in het schilderij ‘Tea in an Interior’ van George Morland, waar een moeder en haar dochter in een geruststellende omgeving een pot thee delen. Dit schilderij is een fysieke representatie van de sterke band tussen thee en de Britse cultuur en de betekenis die deze heeft voor de bevolking.
Nationale impact
Er zijn ook Britse memes en parodieën op thee gezien, waardoor er een gemeenschapsgevoel ontstond onder de theedrinkers. Verschillende soorten thee zijn ook gebruikt als een manier om leden van de samenleving te definiëren; zoals ‘the builders brew’, waarbij een zwaar uitgerust theekopje werd gemaakt voor de stoere bouwvakkers van Groot-Brittannië, met behulp van ‘builders tea’, een kopje sterke thee met melk, suiker en soms zelfs een schijfje citroen.
Het bereik van de kopjes thee heeft de grenzen van het land ver overschreden, aangezien het nu in bijna alle uithoeken van de wereld te vinden is. Of de effecten ervan nu zichtbaar zijn via ceremonies, symboliek, brouwtechnieken of de impact ervan op het welzijn van mensen, het is duidelijk dat de erfenis van thee in Groot-Brittannië nog jaren zal blijven bestaan.
Tegenwoordig wordt er nog steeds over veel punten gedebatteerd over het punt – op welk tijdstip van de dag thee moet worden gedronken; moet thee worden gedronken met melk of suiker; welke melanges voor welke gelegenheden moeten worden gebruikt, maar één ding zal consistent blijven: thee is nog steeds een integraal onderdeel van de Britse cultuur.
Zaken en toekomst
De kennis en expertise op het gebied van het zetten van het perfecte kopje thee is ook aangepast voor zakelijke doeleinden, zoals blijkt uit het succes van bedrijven als Twinings, PG Tips en Yorkshire Tea, die enkele van de grootste theemerken ter wereld zijn geworden.
Terwijl de wereld verandert, treft de thee-industrie voorbereidingen om ervoor te zorgen dat naarmate de huidige smaak en voorkeuren evolueren, in de behoeften van de consument zal worden voorzien en dat het kopje thee een kenmerk zal blijven van de cultuur van het land.
Culturele betekenis
Een veelgehoord gezegde in het hele land is nog steeds: ‘Een kopje thee lost alles op’ – en het is dit sentiment dat werkelijk weergeeft wat thee voor Groot-Brittannië is gaan betekenen.
Thee heeft het land culturele ervaringen en referenties gegeven, steun geboden in tijden van nood en gevierd in tijden van vreugde; het is een verbindende draad geworden die verschillende generaties met elkaar verbindt en verschillende delen van de Britse cultuur inkapselt.
Door de wereld rond te reizen, verschillende smaken te ontdekken en op zoek te gaan naar de beste brouwtechnieken: thee overstijgt grenzen en sociale klassen en blijkt vandaag de dag nog steeds een geliefd onderdeel van de Britse cultuur en identiteit.
